Dit jaar vind ik het voor het eerst jammer dat de Tour de France afgelopen is. Anders zette ik na de laatste etappe gewoon de radio weer aan en merkte geen verschil. Dit jaar doe ik hetzelfde, maar het gewauwel van Koen en Sander kan het gewauwel van Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot niet zo gemakkelijk wegspoelen als het dat de vorige jaren kon.
Mogelijk omdat ook Michael Boogerd deze editie van zich liet horen. Je door drie ervaringsdeskundigen laten vertellen dat klim x gelijkstraat aan twee keer opstaan uit de dood – Jezus zou ergens achter in het peloton fietsen – is een ervaring waar geen enkel radioduo tegenop kan. Vooral de ijzige stiltes, nadat Herbert Maarten tegenspreekt, over een onderwerp waar Maarten net tien minuten lang vol zelfingenomenheid over zat te raaskallen, hebben bij mij diepe sporen nagelaten.
De tour is kijken is voor velen een saaie, voorspelbare bezigheid. Corruptie en wantrouwen zijn voor hen aan de ronde gekoppeld zoals schwalbes en ander spelbederf bij voetbal zijn gaan horen. Als Cavendish vijf etappes wint, is dat meer de verdienste van de arts dan van hemzelf. Hetzelfde geldt voor de plotselinge opstanding van Voeckler, die twee weken lang in het geel rijdt. Dat doet hij niet op eigen kracht.
Wat voor mij de tour zo leuk maakt, is de complete blanco toestand waarin ik verkeer als ik ernaar kijk. Al het bovenstaande is mij geheel onbekend. Ik ben een leek, alles is nieuw voor mij; ik weet van niks en kom van nergens. En al zou ik ergens van komen, dan hou ik me van de domme. Het moet wel leuk blijven, dat is het idee. Alle kanttekeningen bewaar ik voor de dagen na de tour, voor nu.
Aldus: als je gedurende alle etappes slechts op je fiets te blijven zitten, ben je op de laatste dag verzekerd van een plek bij de bovenste tien. Gesink kan het weten. Hij koos ervoor om twee keer te vallen, koos voor de eerlijke manier. Het resulteerde in een drieëndertigste plek. Hoogerland koos ook voor de valpartij, maar voor hem pakte die wel goed uit. Waar vanaf het moment dat Gesink zijn fiets opraapte getwijfeld werd aan de ernst van de ernst van zijn blessure, konden van de drieëndertig hechtingen van Johnny slechts de vier ervan in zijn fietsbroek met een korreltje zout genomen worden. Johnny werd een cultheld, bij gebrek aan een echte.
Daarbij: als je je verslaapt en je loopt twee weken te laat de teambus uit, net op tijd voor de start van de eerste bergrit, is er niets aan de hand. Als je de Schlecks in de gaten houdt en je rijdt vervolgens de tijdrit op een fiets met twee wielen en een stuur, lonkt een podiumplaats. Te vroeg naar huis gaan, vraag het Lars Boom, is geen goede tactiek. Je kunt dan zoveel gele en groene truien verzameld hebben, ze ze gaan linea recta de prullenbak in als blijkt dat na de tweede week de koek op is.
Tot slot: als je affiniteiten heb met welke vecht- of verdedigingssport dan ook, heb je een streepje voor op degenen die dat niet hebben. Kijk naar Alberto Contador. Die maaide wild om zich heen toen supporters met bar en al voor hem opdoken. Ten Dam daarentegen liet de beruchte Nederlandse bocht, bocht zeven, helemaal zijn gang gaan. Het gevolg: Contador streed tot de laatste meters om de etappewinst en Ten Dam kwam, met een zwaar gehavend gezicht, twintig minuten later binnen. Hij zei genoten te hebben van de sfeer in de Nederlandse bocht; dat het voelde alsof hij omhooggetrokken werd. De verwondingen aan zijn gezicht kwamen van een lullige val een paar dagen ervoor. Ja ja. Een val in het gras. Het werd op dat moment allemaal pijnlijk duidelijk: als je je niet verweert, word je van je fiets (omhoog)getrokken, word je gezicht bewerkt en hoor je van alle kanten bedreigingen, waarna je bij de NOS een of ander onzinverhaal denkt te moeten ophangen.
Nu ik dit allemaal weet, denk ik dat ik volgend jaar bij de start van de tour de radio al aanzet. Pas als Gesink, of een andere Nederlander, het goed doet, er een etappe lang geen valpartijen zijn of er dranghekken om de rijendikke mensenmassa staan, zet ik hem iets zachter, in de hoop getuige te zijn van een verrassende tourgebeurtenis. Maar ik denk niet dat zoiets zal gebeuren. Het zal wel weer precies zo gaan als dit jaar.
