temperaturen onder de nul, maar de 24e is altijd een dag op zich. Er zijn wel eens dingen te doen op 24 maart: concerten, voorstellingen, koopzondagen, voetbalwedstrijden. Dan voel ik me trots, maar ook een beetje gepasseerd. Ze hebben toch maar mooi mijn verjaardag uitgekozen, maar ook: ze hebben mijn verjaardag uitgekozen! Hoe durven ze.
Elk jaar vier ik mijn verjaardag (zo makkelijk krijgen ze me
er niet onder). Vroeger gaf ik feestjes. Tegenwoordig ook, maar nu met
bitterballen in plaats van frietjes. Als het laat wordt, brengen we elkaar
thuis. Vroeger vierde ik vaak niet alleen mijn eigen verjaardag, maar ook
die van een paar vriendjes die net als ik in de lente jarig waren. We gingen
dan bowlen met de hele klas of schaatsen met de hele klas. Nu is bowlen teveel
gedoe en gaan we ergens zitten. Ik vier mijn verjaardagen sinds een paar jaar
solo.
Het vieren van mijn verjaardag is altijd spannend. Hoe
vinden mijn klasgenootjes mijn zelfgeprikte prikkers? Is er niemand allergisch
voor kaas? Op de fiets klappen de eerste ballonnen al – en ik ben de druiven vergeten! In de klas
zijn alle ogen op mij gericht. Ik mag iemand aanwijzen die me meehelpt met
uitdelen. Dat wil iedereen wel en ik kies het liefst iedereen. Dat mag niet. Ik
kies, willekeurig, twee aardige klasgenootjes. Dat mag ook niet. Aardig mag
wel, twee niet.
Vijftien jaar later zijn er andere zorgen: wat vinden mijn
vrienden van mijn zelfafgehuurde café? En van mijn zelfsamengestelde playlist?
Heeft iedereen een welkomstdrankje gekregen,
zonder dat ik bij het overhandigen ervan dat woord gebruikte? In de ene
hoek staan vrienden en in de andere hoek ook. Als jarige hoop ik op
gesprekken tussen de hoeken; als bezoeker zou ik daarvoor vrezen. Mijn ouders
en broer zijn er ook. Dat is fijn, maar ook (extra) spannend. Wat zouden ze van
mijn feestje vinden? Van mijn zelfafgehuurde café? En van mijn
zelfsamengestelde playlist?
Dit jaar vier ik mijn verjaardag op de avond voor mijn
verjaardag, die overgaat in de nacht van mijn verjaardag. Ik heb behalve
risotto voor drie personen niets hoeven (voor)bereiden en doordat we in de
kroeg gaan weerwolven blijven de hoeken leeg. Mijn kamer is versierd door huisgenoten en
kort nadat ik wakker word, vind ik mezelf ontbijtend terug in de Mac. Het is
alles bij elkaar een geweldige, ontspannen verjaardag. Voel ik dan echt geen enkele verantwoordelijkheid? Jawel, ik moet iedereen nog bedanken hiervoor. Bij
dezen!
